সুখ নাই সুখ নাই কত ধৰুৱাৰ,
অনুমাত্র সুখ নাই চিৰ ৰুগীয়াৰ ।
সুখ নাই যিটো সদা গোচৰত ফুৰে,
মাতৃৰ অসুখ যদি পুত্ৰ থাকে দূৰে ।
অহর্নিশে যাৰ ঘৰে নুগুচে কন্দল,
তাৰ ঘৰে সুখৰূপ নুফুলে কমল ।
ধনী বা নির্ধনী যদি হয় অপুত্রক,
সিবিলাকে দেখে দুখময় সংসাৰক ।
সাধুৰ সন্তান যদি দুষ্টমতি হয়,
পিতৃ-মাতৃৰ মনে একো সুখ নাথাকয় ।
পিতৃ-মাতৃৰ মনে একো সুখ নাথাকয় ।
সুখ নাই যিটো হয় পৰৰ অধীন,
অসুখতে দিন যায় হ'লে বিদ্যাহীন ।
===================
অসুখতে দিন যায় হ'লে বিদ্যাহীন ।
===================
No comments:
Post a Comment